Prachtige maar moeilijke omstandigheden bij de Drahtseilakt 2024. Zaterdag zonnig met mooie wind met vlagen en windschiftingen. Ja, er werd ook door velen gezwommen, maar dat gaat echt niet sneller dan met een contender varen.
Zondag wat minder wind met opnieuw veel zon. Hier kwam het zoals zo vaak aan op tijdig goede slagen kiezen want de wind was verrassend draaierig. Daar kan Martin Kaufhold van getuigen. Hij had mij in het voorlaatste rak op flinke achterstand gezeild. Dus koos ik naar de finish de andere, naar bleek, de goede kant. Toen wij elkaar weer kruisten lag ik weer vlak achter hem en riep hij luidkeels “wo kommst du denn weg?” Nou ja, uit de Achterhoek natuurlijk, maar dat heb ik hem niet verteld. In plaats daarvan via een bakboordslag over stuurboord naar de finish alwaar Martin mij over bakboord kon dwingen achter hem langs te vallen. Laat op dat moment de wind draaien en Martin in de wind stil kwam te liggen en ik voor hem langs kon finishen. Zo had de bemanning van het finishschip ook nog eens wat te juichen. Ik kon ze bijna aanraken want er zat geen meter tussen hun Rib en mijn vers gespoten bootromp toen ik overstag ging om de lijn te passeren. Het maakte voor de einduitslag geen verschil maar hier doe je het voor.
Easter regatta 2024 op de Koninklijke in Loosdrecht
Pasen viel vroeg dit jaar en zo kwam het dat 12 bootjes al in maart aan de start verschenen in Oud Loosdrecht bij de internationale Easter regatta. En die internationale touch komt dan meestal op het conto van de Contenders. Tony Cook, Dirk Muller en Martin Kaufhold horen daar inmiddels bij het meubilair en dan moesten we deze keer nog spijtig genoeg Roel missen.
De weermannen wisten op voorhand niet echt raad met het weekend en het begin was niet geweldig; praktisch geen wind en miezerig, grijs weer. We kregen 2 uur uitstel. Geleidelijk trok de regen weg en er kwam zo waar een briesje van zo’n 8 knopen. Genoeg om ons aan het werk te zetten. Sander Jorissen onze prima race officer had 2 banen upwind-downwind uitgelegd en wij deelden die op zaterdag met de ‘kleintjes’, de ILCA 4 en 7 op zichtafstand van het clubhuis. Rene begon in winterslaapmodus en moest duidelijk weer wennen in de boot. Maar Dirk, de ‘defending champion’, kwam beter uit de startblokken en leidde na 3 wedstrijden. Paul had niet zijn vooraf gewenste ‘20 knopen–10 graden’, maar wist met een aantal extreme slagen toch nog een mooie overwinning te boeken op deze best wel kille middag. Wat gelijk opviel was het goede optreden van onze twee nieuwkomers. Paul Dijkstra, een doorgewinterde Solo en Musto zeiler, in (met mijn boot) de nieuwste Bonezzi NED2805, en niet ver daarachter rookie Remco Riesthuis in de oudste Bonezzi NED170, een mooie houten en nog steeds snelle boot. Remco zeilt nu een klein jaar heel verdienstelijk in de Contender. Hij heeft recent zijn alu mast verruilt voor een fraai carbon exemplaar van Nederlandse makelaardij en gaat als een speer.