Ah, Quiberon! Een jaarlijks evenement rond Hemelvaartdag, dat begon als training voor Franse Contenderzeilers met open invitatie voor zeilers uit andere landen. Inmiddels is dat uitgegroeid tot het Open Franse Kampioenschap. En drie jaar geleden alweer was de Ecole National de Voile et des Sports Nautiques het toneel van het WK! Het is een prachtig trainingscomplex, met instructiezalen, studentenverblijven, kantine en niet te vergeten een enorme loods waar je met mast rechtop naar binnen kunt rijden. En oh ja, een k-helling die uitkomt op een k-strandje met k-zand, waar ook 12’’ wielen nog lekker in wegzakken.

Kortom, een aanbevelenswaardige plek. Dit jaar was ik met Nicoline die kant uit gereden, eerst een paar dagen kamperen in Bretagne en daarna in een prachtige gite naast de club. En er waren er meer, in totaal 21 Contenders (en een hoop Finnen), uit Frankrijk, Engeland, België, Duitsland, Australië (Crazy John) en Nederland. Jawel, de DCA was goed vertegenwoordigd door Roel, Sofie en ondergetekende.

Er werden 6 lange races gevaren, op donderdag, vrijdag en zaterdag. De boeien lagen ver, erg ver. En de wind was licht, erg licht! De eerste dag waren Utz, David en Chris de beste, gevolgd door Roel, die nipt Laurant en Sofie voorbleef. Voor mij was het zoals vaak een behoorlijke start en eerste rak, en daarna lijdzaam het ruime rak in, hmm. By the way, Lukas, een zeer jonge Fransman, deed ook heel aardig mee. En toen die helling! Met vier man sleuren lukte het wel een bootje boven te krijgen, maar vermoeiend was het wel. De Finnen hadden een heuse trekker nodig om boven te komen.

De tweede dag was het weer Utz die vooraan zeilde, met op zijn hielen Ed en Roel. Maar ach, daar wapperde de zwarte vlag voor Roel! De volgende dag was hij echter getergd, en hij niet alleen, ook Sofie had er zin in. En Bart vond ook zijn draai, de eerste wedstrijd raakte hij in een mooie positie nog verstrikt tussen een honderdtal Finnen. De tweede ontglipte hem niet, ondanks een touche met de boei (overstag rond de boei, met nauwelijks snelheid en tocht een pietsje stroom) en het verplichte strafrondje.

Overtuigend winnaar was Utz, gevolgd door Roel, Chris, David en Sofie. Knap gedaan, tussen al die routiniers!

Wat is er nog meer te melden? Een zeer gastvrij onthaal, vriendelijke Fransen en voor liefhebbers van ingewikkelde schaaldieren fantastisch eten. Tot volgend jaar!

Bart Thorborg

NED 3 ….But I Like It